Netografia w szkole

Co to jest netografia?

1. Netografia to bibliografia testów internetowych (Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN SA, Copyright© 1997 - Wydawnictwo Naukowe PWN SA, http://sjp.pwn.pl/haslo.php?id=2656207, dostęp dnia 19.12.2013).
2. Internet jest ogromną kopalnią wiedzy i rozrasta się w błyskawicznym tempie. Jest większy niż jakakolwiek biblioteka, archiwum telewizyjne czy radiowe. W tradycyjnej bibliotece można znaleźć książki, czasopisma, filmy i inne źródła - internet jest pod tym względem bogatszy. Dlatego bez konkretnych informacji - wskazówek, jakich dostarcza nam prawidłowy opis, trudno odnaleźć wykorzystane materiały/źródła.
3. Różnorodność źródeł w sieci wymusza wiele form zapisu netograficznego, innego niż tradycyjny zapis bibliograficzny. Niektóre dokumenty i źródła znikają, zmieniają lokalizacje lub są edytowane i modyfikowane.
4. W internecie często brakuje danych pozwalających na dokładne opisanie i zlokalizowanie źródeł. Ucząc ich opisu kształtujemy świadome i odpowiedzialne pokolenie, które będzie dbało o uzupełnianie tych informacji, zarówno tworząc własne dzieła, jak i korzystając z czyjejś wartości.
5. Każde źródło posiada autora/autorów (nawet jeśli nie są oni znani) i o każdym można podać kilka takich informacji, które pozwolą na jego zidentyfikowanie i odnalezienie. Źródła internetowe nie są dokładnym odwzorowaniem tradycyjnych - dostępnych poza siecią - ale je również należy opisać w taki sposób, aby ułatwić ich odnalezienie w sieci i pomóc w zidentyfikowaniu ich twórcy/ów.

Dlaczego czasami niełatwo opisać źródła internetowe?

1. często nie zawierają elementów, które jednoznacznie je identyfikują:
   
   1. imion i nazwisk twórców;
   2. tytułów;
   3. dat powstania dokumentów;
   4. odniesień do dokumentów źródłowych (opisu źródeł, bibliografii lub netografii);
   5. i innych, charakterystycznych dla danego typu źródła;
2. często zmieniają adres w sieci, znikają lub ulegają znacznym zmianom;
3. powstają nowe rodzaje dokumentów, np.: grupy i listy dyskusyjne, bazy danych, strony www, które wymagają nowej formy opisywania (nie pasują do nich dotychczasowe sposoby opisu źródeł tradycyjnych i innych źródeł obecnych w sieci. Dodatkowo kształtowanie się nowych standardów opisu jest procesem, który wymaga czasu);
4. często sami twórcy utrudniają opisanie źródła - nie mają świadomości swoich praw, obowiązków i przywilejów i nie umieją opisywać źródeł.

Więcej informacji [1] (materiały dla uczestników programu Szkoła z Klasą 2.0)